κρικέλλα

η

1. μεγάλος κρίκος, χαλκάς

2. φρ. «είναι για την κρικέλλα» — είναι τρελός για δέσιμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κρικέλλι + μεγεθ. κατάλ. -α (πρβλ. βαρέλ-α, κουτάλ-α)].